Alles wijst erop dat we geen getuige zullen zijn van een eerlijke rechtspraak.
ADVOCATENKANTOOR Jus cogens – Meester MARCHAND Christophe (GSM: 32.486.32.22.88; cm@juscogens.be) en Meester Dounia Alamat (GSM: 32.472.40.58.02; da@juscogens.be)
Het proces ging eindelijk van start ! Maar alles wijst erop dat we geen getuige zullen zijn van een eerlijke rechtspraak.
Vanmorgen hebben de drie Marokkaanse advocaten van Ali Aarrass voor het Hof van Beroep van Rabat gedurende drie uur de ernstige juridische fouten aangeklaagd, die begaan zijn in de vervolging van Ali Aarrass door Marokko. Het is de laatste aflevering van een eindeloze en helse juridische saga.
Retrospectief
Men herinnert zich dat de beschuldigingen tegen Ali Aarrass, een Belgische staatsburger, in Spanje gedurende meer dan twee jaar werden onderzocht door anti-terrorisme rechter Garzon. Die sloot in in 2008 zijn onderzoek af met het besluit dat er geen enkel bewijs was van een eventuele betrokkenheid van Ali in een transport van wapens voor het begaan van terroristische activiteiten. Dit onderzoek door Garzon kwam er na informatie van de Marokkaanse politie die Ali een vermeende betrokkenheid aanwreven in het zogenaamde « netwerk van Belliraj ». Marokko vaardigde dan in 2008 een internationaal arrestatiebevel uit tegen Ali uit en vroeg om zijn uitlevering aan Marokko.
De Commissie voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties vroeg daarop aan Spanje om Ali Aarrass niet uit te leveren. Wat toen volgde was meer dan schandelijk. De regering Zapatero veegde zijn voeten aan de vraag van de Commissie en leverde Ali Aarrass op 14 decembrer 2010 uit aan zijn beulen.
Ali werd dan overgeleverd aan de Marokkaanse geheime dienst en gedurende 8 dagen brutaal gefolterd.
Helemaal volgens het intussen welbekende horror scenario inzake ‘de strijd tegen het terrorisme’ in Marokko, werd hij onder handen genomen door de gerechtelijke politie, waarna hij met zijn zogenaamde ‘bekentenissen’ verscheen voor de onderzoeksrechter Chentouf, een medeplichtige aan de praktijken van de DST.
Van de onderzoeken door Marokko blijft niets overeind
Ali Aarrass wordt ervan beschuldigd op drie momenten wapens te hebben getransporteed tussen België, Spanje en Marokko, in het kader van een terroristische vereniging. Die aanklachten zijn uitsluitend gebaseerd op verklaringen van mensen die ook gemarteld zijn … en ze bevinden zich zelfs niet in het dossier! De politie heeft ijverig maar tevergeefs gezocht naar enig fysiek bewijs van deze criminele activiteiten. Ali Aarrass met plakband op de mond en een bivakmuts over het hoofd naar de stad Nador gevoerd, waar hij, geterroriseerd, met een ??gebaar van zijn voet, moest tonen waar de graafmachine moest graven ! Tevergeefs. Er is nooit ofte nimmer een wapen gevonden.
Een vijftiental fouten in de procedure
Meester Lahcen Dadsi van de Balie van Casablanca, Meester Zakaria Louski van de Balie van Meknes en Meester Mohamed Jalal van de balie van Rabat hebben voor de rechtbank op een systematische en ernstige manier de illegaliteit in de gevolgde procedures ontleed. Ze vroegen de rechtbank om de vervolging tegen Ali op te schorten om meerdere redenen.
Ze probeerden de rechters te doen begrijpen dat Ali alleen maar een speelbal is in een schandelijke diplomatieke overeenkomst tussen Spanje en Marokko.
Een paar voorbeelden:
Wat gaat de rechter doen met bepaalde processen verbaal van de politie die duidelijk gemanipuleerd en vervalst zijn ? Zo zijn datums grofweg vervalst om zo te proberen verbergen dat Ali zich in de handen bevond van de Marokkaanse inlichtingendiensten van zodra hij een voet heeft gezet op Marokkaanse bodem. Zo spreekt het eerste proces verbaal, gedateerd 15 december 2010, over de gebeurtenissen die nog moesten plaatsvinden op 18 en 20 december ?
Ali werd eerst vastgehouden maar uiteindelijk vrijgesproken in Spanje : hoe kan men dan uitleggen dat dit proces wordt overgedaan in Marokko voor hetzelfde delict ?
Waarom is er geen enkel medisch onderzoek verricht naar beschuldigingen van marteling, ondanks de formele klacht ingediend bij vijf officiële Marokkaanse instanties, die gewoon niet reageren op herhaalde verzoeken op een antwoord ?
Hoe kan de pseudo-bekentenis van Ali Aarrass, die zich in het Arabisch in de notulen van de politie bevindt, verzoend worden met het feit dat de rechtbank erkent dat Ali de taal niet kent en dat hij een tolk nodig heeft ?
En last but not least heeft de verdediging verzocht om de confrontatie te organiseren met de personen die Ali Aarrass zogezegd in beschuldiging stellen…
De procureur-generaal heeft dan geprobeerd op deze argumenten te antwoorden. Waarbij hij handig de doorslaggevende elementen uit de weg ging of probeerde te argumenteren met een wetenschappelijke uitleg, die niet overtuigde. Hij gaf niettemin toe dat het interessant zou zijn om de gevraagde confrontaties te houden.
Enkele ogenblikken later trok de rechtbank zich terug om te beraadslagen. Tot eenieders verbijstering, verwierp de rechtbank hij in enkele minuten tijd en zonder enige uitleg alle argumenten en vragen, die in een debat van vier uur waren naar voor gebracht. Om vervolgens de zaak te verdagen naar 6 oktober 2011.
De Arabische lente lijkt niet nog niet aan de deuren van de paleizen van het Marokkaanse Koninkrijk te hebben aangeklopt. En de hervorming van het rechtssysteem met het oog op meer rechtvaardigheid en gelijkheid, niet meer dan een bange hersenschim.
